In dit teken zult gij overwinnen
Wandelend langs de Tiber in Rome, kom je langs ‘Ponte Milvio’ waar deze spreuk opgetekend staat. Deze gaat terug op de Romeinse keizer Constantijn de Grote in de IVe eeuw. Voorafgaand aan de slag bij de Milvische brug zou hij een visioen hebben gehad van een oplichtend kruis aan de hemel met bovengenoemde tekst. Daarna zou Christus hem verschenen zijn in een droom, om hem uit te leggen dat hij het teken van het christendom moest inzetten tegen zijn vijanden.
Zeker in deze tijd is het niet gebruikelijk te spreken over het kruis als een symbool van overwinning. Dit teken is immers al uit menig huis verbannen! Het staat voor velen eerder als symbool van lijden. We worden liever niet herinnerd aan Goede Vrijdag..
En toch vieren wij als christenen in deze septembermaand de overwinning van het Kruis. Op 14 september viert de kerk het feest van Kruisverheffing! Het is dan exact 40 dagen na het feest van de Gedaanteverandering, de dag dat Jezus verscheen in hemelse glorie.
De apostelen juichten toen ze dit mee maakten! Totdat Jezus Zijn lijden, sterven en verrijzen aankondigde. Toen veranderde hun houding, wat dat hadden ze niet verwacht… dat konden ze nog niet begrijpen. Wij wel?
We staan er misschien niet bij stil, maar dit teken staat midden in ons leven! We maken het kruisteken aan het begin en het einde van een gebed; bij het opstaan of slapen gaan; ouders die hun kindje tekenen met het kruis, mijn moeder maakte met het mes een kruisteken wanneer zij het brood ging snijden, zelfs in ons dagelijks taalgebruik maken we er vaak gebruik van!
In momenten van lijden of vreugde, telkens weer mogen we opkijken naar het kruis! Dat is geloven dat niet het kwaad overwint, maar Gods liefde.
Een eenvoudig gebaar… maar een machtig teken!
P.Bronneberg, pastoor-deken