3e zondag vastentijd: Verbondenheid

Als we thuis bezoek verwachten, dan zorgen we dat alles zo goed mogelijk opgeruimd is, zodat ons bezoek een ‘gastvrije’ sfeer ervaart, zich ‘thuis’ kan voelen.

Vandaag lezen we over Jezus en Zijn leerlingen, wanneer zij de tempel, Gods huis, binnengaan. Bij het zien van wat zich daar allemaal afspeelt, geloven ze hun ogen niet! Geldwisselaars en handelaren proberen hun waar aan de pelgrims kwijt te raken. Geen ‘gastvrijheid’, en ze onttrekken zich aan hetgene waar het op deze plaats eigenlijk om gaat: de eredienst aan God. Op een ongekende, felle, manier maakt Jezus hier een einde aan.

“Nou, nou” zouden wij kunnen denken. “Hij heeft wel een héél kort lontje!” en we voelen ons misschien verwant met de omstanders in de tempel, die verontwaardigd Jezus tot de orde roepen! “Breek deze tempel af, en Ik zal hem in drie dagen doen herrijzen” is het krachtig antwoord van Jezus. Oftewel: “keer om van heilloze wegen”!

Jezus felle optreden is niet omdat Hij ergens tégen is, maar veeleer omdat hij juist voorstander is van de gastvrijheid, de zuiverheid van Gods Huis. Hij doelt hier niet op het stenen gebouw (dode stenen) maar op ons eigen hart en leven: levende stenen die Gods Lichaam vormen. In het hart van de mens roept Jezus op om ruimte te maken, vrij van alle zucht naar gewin. Als het huis van God al geen plaats meer is waar mensen onvoorwaardelijk bij Hem te gast mogen zijn, is het slecht gesteld met de mens.

De tien geboden, waarover we deze morgen horen, zijn daarom telkens weer een spiegel voor ons leven onderweg. Zodat wij ons eigen bestaan kunnen toetsen aan datgene God verlangt.

“Maakt van het huis van Mijn Vader geen markthal” – van de tempel, Gods huis, loopt een draad naar het huis van onze menselijke ziel. Als Jezus opkomt voor het huis van zijn Vader, van onze Vader, toont Hij ons Jahwe, wiens naam betekent: Ik ben er voor jou! Hij, die ons aangenomen heeft als Zijn veelgeliefde kinderen, is een verbond met ons aangegaan. Een verbond van liefde en barmhartigheid.

Op onze weg naar Pasen worden wij opnieuw opgeroepen tot ‘omkeren’ en verder gaan op de weg van heil, de weg die leidt naar het eeuwig Verbond met de hemelse Vader.

De tien geboden kunnen hierbij een richtsnoer zijn, een hulp om het huis van onze ziel tot een echt ‘thuis’ te maken, gastvrij en toegankelijk, voor God en de medemens.

Lezingen van deze zondag:
Ex. 20,1-17
1 Kor. 1,22-25
Joh. 2,13-25

Afbeelding: © Wim Johannesma

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑