De vakantieperiode breekt weer aan voor velen. We verheugen ons erop maar tegelijk komen ook de vragen; we willen ons gewone leven achter laten en er even helemaal tussenuit gaan. In ons ‘letterlijk koffer’ nemen we zo weinig mogelijk mee, alleen het noodzakelijke. Van gepast schoeisel en kleding tot medicijnen of een goed boek. Andere bezittingen laten we thuis, zelfs de makkelijke stoel of heerlijk bed blijven leeg achter.
Maar ons figuurlijk reiskoffer dan! Ons hoofd dat boordevol gedachten zit, kunnen we niet thuislaten. Ook al worden de zorgen misschien minder dankzij de afstand… Je familie en andere dierbaren blijven achter. Je gaat ze allemaal een beetje missen… En God, die mag ook mee; al is het maar om een goede reis te bezorgen. Met al dat geregel ben je zeker vermoeid en aan vakantie toe. En dan, dan zien we nieuwe dingen, spreken we met andere mensen, krijgen we nieuwe inzichten. Dan ontmoeten we God op verrassende plekken! Ons hart mogen we laten raken door veel nieuwe ervaringen, die we straks meenemen naar huis.
Hopelijk dat we bij thuiskomst veranderd zijn. Al zijn we dezelfde persoon, misschien ook weer niet. We vinden onze stoel, bed of dierbaren weer terug, maar we bekijken ze met andere ogen. Ons ‘levenskoffer’ is anders gevuld. Zelfs God kan groter zijn geworden tijdens de reis!
Oh wat is het fijn, wat is het goed om af en toe op vakantie te gaan!
Kerkbesturen en pastoraal team wensen allen een mooie vakantie toe, en vooral een behouden
thuiskomst!